بررسی رابطه تاب‌آوری با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: پرستاران با استرس‌های زیادی روبه‌رو هستند. دانشجویان پرستاری نیز با وجود تجربه کم، مجبور به مواجهه با عوامل استرس‌زای زیادی می‌باشند که این مواجهات آنان را دچار فرسودگی تحصیلی می‌نماید. از طرف دیگر، میزان تاب‌آوری نقش مهمی در کاهش نتایج منفی و افزایش نتایج مثبت ناشی از استرس ایفا می‌کند که می‌تواند بر فرسودگی تحصیلی نیز تأثیرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین تاب‌آوری با فرسودگی تحصیلی در میان دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. روش کار: این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی- همبستگی بود. نمونه معادل جامعه و  شامل161 دانشجوی رشته پرستاری بود که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک، پرسش‌نامه تاب‌آوری Connor و Davidson و پرسش‌نامه فرسودگی تحصیلی Breso و همکاران جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی Pearson و آزمون‌های Independent t و واریانس یک‌طرفه در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 > P به عنوان سطح معنی‌داری داده‌ها در نظر گرفته شد. یافته‌ها: 7/95 درصد (154 نفر) شرکت کنندگان در رده سنی 24-19 سال قرار داشتند که از این تعداد، 7/62 درصد را زنان و 3/37 درصد را مردان تشکیل دادند. بر اساس یافته‌ها، میانگین نمره فرسودگی تحصیلی، 65/8 ± 56/41 و نمره تاب‌آوری، 57/11 ± 32/66 به دست آمد. نتایج ضریب همبستگی Pearson حاکی از آن بود که بین تاب‌آوری و فرسودگی تحصیلی ارتباط معنی‌دار و معکوسی وجود داشت (26/0- = r، 001/0 = P). نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر، رابطه معنی‌داری بین تاب‌آوری و فرسودگی تحصیلی در میان دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان مشاهده شد؛ به طوری که افرادی که تاب‌آوری بالاتری داشتند، فرسودگی تحصیل کمتری را گزارش نمودند.